Joanne going down under --> October DTS, Perth

zondag, februari 25, 2007

Back in the land down under

We zijn weer terug in Perth!
We hebben onze laatste twee daagjes in Colcutta opgeruimd, ingepakt, veel terugblikken en vooruitkijken gedaan, en zijn met z'n allen lekker uit eten geweest in een heel nice restaurant.

M'n teamleidsters en ik.
Links: m'n fellow Dutchie Jette
Rechts: sweet Aussie Pam

Hier kreeg ik zin in taart

De dag daarna was het inpakken, afscheid nemen, bijna het vliegtuig missen door verdwaalde jeeps, en de lucht in op weg naar Singapore. Daar kwamen we om 4 uur 's nachts aan. Ik had in t vliegtuig maar 1,5 uur geslapen, maar het was zo lekker om weer in bekende omstandigheden te zijn (mcdonalds, schone wc's..etc), dat daar niet veel van te merken was en we de drie uur durende tussenstop al rennend en winkelend hebben doorgebracht. Het mooiste was dat we onze punjabi's niet meer aanhoefden, en we lekker met onbedekte schouders de wereld weer inkonden. Vlak voordat we gingen boarden voor onze 5 uur durende vlucht naar Perth kwamen we opeens het Afgnistan team tegen die 10 uur later hun vlucht terug zouden hebben. Wij allemaal gillen natuurlijk, dat was echt tof.

Ons vliegtuig terug naar Perth

In Perth aangekomen in de oude vertrouwde ywam bussen naar de camping plek waar we de rest van onze outreach blijven. We wonen in kleine huisjes, ik slaap op een kamer met mn Marieke. Oja, dat was echt heel leuk trouwens. Toen we op de campingplek aankwamen was daar opeens onze hele dts weer. Zooo leuk om iedereen weer te zien en te knuffelen! Echt heel gezellig om met z'n allen op dezelfde plek te wonen. Het ligt nogal aan de rand van Perth. Aan de achterkant van het terrein ligt er 10.000 hectare bush, en af en toe springen er s' avonds kangaroe's over het terrein. Ik heb nu Emma als teamleidster, en zit nu ipv met 20 mensen, maar met 10 anderen in een team. Impact World Tour is nu echt begonnen. De afgelopen week hebben we een trainingdag gehad om alles te weten wat we moeten weten over security, nazorg en nog meer dingen te zijn. Ook leren we hoe we skate halfpipes moeten opbouwen. We gaan een hoop afwisselende dingen doen in de komende drie weken! De afgelopen week hebben we 4 dagen rondgereden door Perth in ons busje om posters en flyers te verspreiden in winkels, jeugdcentra, bibliotheken...zo'n beetje alles waar jeugd komt. Onze buurt waar we gingen flyeren was vlak aan het strand, zooo lekker. De hele dag flyeren, en daarna lekker de oceaan in duiken!Er zijn nu al 2 IWT avonden geweest. Dit waren nog maar de kleine avonden, maar er waren in totaal al meer dan 1200 mensen waarvan er 110 hun leven aan de Heer gaven. Morgen gaan we voor 3 dagen met ons team naar een plaatsje een uur buiten Perth voor 2 avonden IWT. Daar gaan we helpen met de opbouw, zijn we security en doen we de laatste avond nazorg. Check voor moor info www.impactworldtour.com.au .Vandaag vrije dag. Lekker down town in en naar Kaio!

Tot later,

xxx- Joanne


donderdag, februari 15, 2007

Darjeeling joy

De afgelopen week in Darjeeling geweest! In 3 jeeps zijn we met z’n allen in 5 uur de bergen opgereden, waar we op de top in Darjeeling een geweldig uitzicht op de Himalay’s hadden! Het was daar kooooud trouwens! Voor ons doen dan. Voor het eerst in jullie winter maakte ik ook wat kou mee, het was er overdag zo’n 3 graden boven nul. We sliepen in het Alica Villa hotel wat nog luxer bleek te zijn dan ons hotel in Siliguri. Grote kamers met kastruimte, een tv, hete douche en opnieuw roomservice…sweet!Het enige nadeel was date r geen verwarming was in het hotel, waardoor het vaak binnen nog kouder was dan buiten en we in 3 lagen kleren sliepen. In de relaxte vrije uurtjes hebben we lekker chocolademelk gedronken om warm te blijven, en God channel gekeken. God channel is echt cool. Zit je aan de andere kant van de wereld ergens in de bergen, kan ik opeens Mike Pilivachi op t sosu festival in Engeland op tv kijken. Echt grappig. We hebben er ook lekker wat gewinkeld en...
Ik vond echte Goudse kaas in Darjeeling!....zoooo lekker!

We waren in Darjeeling van vrijdqag tot maandag. Vrijdag gingen we prayerwalken. Chris, Jill en ik kwamen bij een kerkje terecht vlak bij ons hotel. We zagen niemand, en bleven daar een tijdje om voor de kerk te bidden, en ook omdat ere en coole hond was die met ons wilde spelen en die aapjes achterna ging. We baden dat er de komende zondag meer van God in de dienst zou zijn, en dat de gemeente dichter bij God zou komen. Na een half uur liepen we naar de andere kant van t gebouw waar we de kostersfamilie ontmoette. Een heel lief grappig echtpaar en hun dochter Marina, van onze leeftijd. Ze wonen daar al 20 jaar, de kerk bestaat al snds 1843. Ze lieten ons de kerk van binnen zien en we dronken Darjeeling thee (logisch, want we waren in Darjeeling)..anyway ..

Ik, Marina, Jill, ouders en Chris
Ze nodigden ons uit voor de dienst zondag. Zondagochtend gingen wij drieen daar met Jam
es en Rob heen. Er waren zo’n 60 mensen denk ik. De pastor, echt een toffe man, zei vlak voor de worship dat ze en traditionele kerk zijn, en terwijl hij naar ons, in ongeveer de voorste rij, keek dat hij wist date r mensen waren die gewend zijn om staand te zingen en te klappen met de worship, dus dat het voor deze keer wel oke was om te doen.
Wij stonden op toen er verrassen genoeg 2 jonge mensen met een gitaar naar voren kwamen en met ons bekende nummers zoals Come, now is the time to worship zongen. Was een goeie dienst. Na de dienst ontmoeten we de pastor en een amerikaans echtpaar dat in Darjeeling met de kerk werkt. Hun commentaar op dat ik uit Nederland kom was: Ooh..Holland! The land of the tulips! You must love tulips. Oh, and the country of Ruud van Nistelrooij! The biggest mistake you guys ever made was sell him!..haha
We gingen ‘smiddags mee naar de jeugdmeeting van de gemeente. Was heel gezellig. We kregen daar rundvlees te eten, wat op niet veel plaatsen in India te krijgen is. Was zooo lekker, we hadden dat al 1,5 maand niet meer gehad. Verder hebben we in Darjeeling een open air gedaan en straatevangelisatie. Maandagochtend stonden we allemaal om 4 uur ‘s ochtends op om de zonsopgang op Tigerhill te zien. Vanaf daar kun je een geweldig uitzicht op de Himalaya’s hebben, als het helder is zelfs Mount Everest….als het helder is…. We kwamen daar na een uurtje rijden aan en kwamen terecht in dikke mist. In plaats van vele kilometers zicht konden we wel 20 meter ver kijken..haha. We hebben daar een tijdje gewacht tot het langzaam in de dikke mist licht werd, hebben lekker gedanst met de vele chai verkopers, zelf hete chai gedronken en zijn terug gegaan naar ons hotel. Al met al een nutteloos maar vrolijk avontuur. Gister zijn we terug gegaan naar Calcutta

Hier ik en mn Canadeesje Tasha in de bergen

Vanochtend na een treinreis van 13 uur, vol met kaartspelletjes, journal-en en een redelijk goede nachtust terugggekomen in Calcutta. Deze keer niet wakker geschreeuwd door reizende mannen, maar wel toen ik 's nachts ff mijn ogen open deed twee beveiligingsmannen met bivakmutsen en grote geweren die er meer zorgwekkend gevaarlijk dan geruststellend uitzagen..maar opnieuw zijn we helemaal veilig aangekomen. Het verschil met Siliguri is meteen wel te merken. Het vekeer is weer een stuk chaotischer, veel meer bedelende mensen, de blauwe lucht is veranderd in blauw met grijs bruine luchtvervuiling….maar we hebben nog steeds een goeie tijd. Zaterdagavond vliegen we terug naar Perth! Dinsdag beginnen we met Impact World Tour…heb er zin in!
Tot in Perth!

Liefs, Joanne

donderdag, februari 08, 2007

In de bergen, door de dalen

Intense en hele goeie week gehad. Het terug zijn in India was echt weer even wennen. Het drukke verkeer, Indiase luchtjes (open riolen e.d.), overal toeterende auto's...maar we hebben hele toffe dingen meegemaakt. Het eerste deel van de week zijn we twee keer per dag in groepjes van drie gewoon de straat op gegaan en hebben we gebeden wat we konden doen. De eerste keer ging ik met Tasha, Debbie en Simon. Tasha kreeg een beeld van een standbeeld. We wisten dat er in de straat tegenover ons hotel bij het busstation een was, dus daar gingen we heen. Een jongen, Sangar, kwam naar ons toe om te bedelen. Hij liep mank. Wat er daarna gebeurde was precies Handelingen in actie. We vertelden hem iets wat neerkwam op: Zilver en goud heb ik niet, maar wat ik heb geef ik je. We baden voor genezing, en dat God hem zou aanraken. Ondertussen stonden er zo'n 35 nieuwsgierige Indische mannen om ons heen. Sangar genas niet, maar meer mensen kwamen om ons heen staan, en vroegen om gebed.
We konden met veel mensen bidden. Na 10 minuten kwam een man naar me toe met Sangar. De man die wat engels sprak zei: He, hij wil jullie religie! Wij baden voor een goeie vertaler, en een paar minuutjes later kwam er een jongen, Sandib, naar ons toe. Hij is onze leeftijd, is on fire chirsten en spreekt heel goed engels. Zo tof. Meteen gebedasverhoring. Toen konden we een wat langer gesprek hebben met Sangar, en nam hij Jezus aan in zijn leven. Daarna konden we hem nog voorzien van lunch, een nieuw shirt en een bengali bijbel.
We zijn zaterdag naar een sloppenwijk gegaan. Daar met mensen gebeden en veel met de kinderen daar gespeeld. Die waren echt overal, en leken uit het niets te voorschijn te komen. We leerden ze wat liedjes met gebaren die ze allemaal meededen..echt schattig.
Zondag hadden we een grote open air voor het Siligiru treinstation. Ik deed mee met het drama, we deden wat getuigenissen en er werd gepreekt. Er stonden zo'n 220 mensen te kijken. We deden een oproep dat als mensen Jezus wilden aannemen of gebed voor genezing wilden hebben ze naar ons toe konden komen. Wat er daarna gebeurde waren 2 chaotische maar fanastische uren. We baden voor tientallen mensen. Ze bleven maar komen. Derek en ik baden voor een man die nogal naar alcahol rook, maar waar we wel een gewoon gesprek mee konden voeren. Hij vroeg genezing voor zijn linkerarm die hij niet helemaal kon strekken. Dus wij bidden voor zijn arm. Er was niet echt verbetering. We baden opnieuw, en het leek toen steeds beter te gaan. Na een tijdje stond hij zijn beiden armen te strekken met een grote grijns op zijn gezicht. We baden ook voor vrijheid van zijn alcahol verslaving. Hij gaf aan dat hij Jezus in zijn leven wilde. We namen hem mee naar de rest van de groep. Hij vroeg vergeving voor zijn drink probleem en was na het bidden ontzettend blij.
Die middag gaven uiteindelijk 33 mensen hun leven aan de Heer, en werden er 29 mensen genezen!! We kwamen thuis met een hele lading bhoedistische en hindu gebedsarmbandjes en kettinkjes die mensen hadden afgedaan omdat ze christen waren geworden. Nou, die wilden wij graag voor ze weggoooien.
De afgelopen drie dagen zijn we de bergen ingegaan! Maandag gingen we naar een stadje, Mirik, zo'n 1400 meter omhoog met onze jeeps. We wisten niet dat Mirik in de bergen lag, dus we waren totaal niet voorbereid op de kou die ons daarboven te wachten stond. Zodra we daar aankwamen gingen we met zn alle een klein kledingwinkeltje in, en bezorgden we die mensen de business dag van hun leven. Het leek nogal op die scene van Cool Runnings wanneer de Jamaicanen aankomen in Amerika en vergaan van de kou, en naar buiten komen in dikke winterjassen. Nadat we allemaal voorzien waren van mutsen en sjaals en hete chai thee hebben we worship gedaan bij een groot meer, en hebben we 's middags een open air gedaan.

Nice 'n warm!

het drama

De volgende dag met de jeeps naar een ander stadje gegaan. Dat was 1400 meter omhoog, en in het stadje was het -2 graden..brrr!. Dat bergje op rijden was trouwens niet de meest veilige ervaring van mijn leven. De wegen waren glad door de regen en mist, sommige autobanden hadden niet al te veel profiel en er was meestal geen hek of iets dergelijks aan de rand van de weg, waardoor je vanuit de jeep recht het ravijn in kon kijken. Zo nu en dan reden we maar 30 cm van de kant af...ja ja, ons vertrouwen in de Heer heeft deze week weer goeie training gehad. Maar het uitzicht was geweldig. Uren lang regenwoudachtige jungle terwijl we langzaam steeds hoger de bergen ingingen tot we boven wat wolken zaten.

creation
In dit stadje dinsdag hebben we smiddags evangelisatie in kleine groepjes gedaan. Leah, Jordan en ik hebben wat rondgelopen, tien minuten vol fascinatie naar een groep aapjes in wat bomen aan de kant van de weg gekeken (met een kleine maar realistische angst dat ze ons zouden aanvallen), veel gebeden en toen uitgenodigd door een vrouw met 4 kinderen. We dronken chai in haar huisje. Ze was moslim, maar we konden het evangelie met haar delen, en mochten voor de familie bidden.
Gister naar een stadje geweest boven op een berg waar een ywam base is. De leider komt uit Engeland en leeft daar al 15 jaar. 'Sochtends hebben we in kleinere groepjes met onze vertalers wat drama's en getuigenissen gedaan. 'S middags deden we een grote open air waar zo'n 150 mensen kwamen kijken. Veel goeie gesprekken na afloop.
Vandaag weer een dagje internet, roomservice en films kijken. Morgen vertekken we tot maandag naar Darjeeling, up in the cold mountains. Woensdag nemen we de trein terug naar Kolkutta...En dan terug naar Perth waar het, zo heb ik gehoord, nu 40 graden is en al het groene gras in geel is veranderd:)
Love you all...
xx, Joanne