Heeey,
Daar ben ik weer. Veel gebeurd deze week. Ik heb niet al te veel tijd, dus hier weer even de hoogtepunten van weer een weekje Calcutta.
Zaterdagavond zijn we met 7 mensen van het team naar een studentmeeting van Campus Crusaders for Christ. Een organistatie die de scholen en universiteiten ingaan om het evangelie te vertellen.Elke zaterdag hebben ze jeugdavonden waar ook veel hindu en moslimjongeren heengaan.Er waren zo'n 25 jongeren voor wie we een programaatje hebben gedaan. Wij, en het worshipteam van de CCC, hebben wat worship gedaan (echt leuk om met je Indiaase leeftijdsgenoten One Way en King en Majesty te kunnen zingen), en Liz, Will en ik hebben een getuigenis gedaan. Tijdens Will zijn praatje viel het licht uit, wat hier trouwens bijna elke dag wel een keer gebeurd, dus na wat kaarsjes te hebben aangestoken zijn we vrolijk verder gegaan. Ik heb wat verteld over 1 Tim 4: 12 (laat niemand op je neerkijken om je jeugdige leeftijd, maar wees een voorbeeld voor alle gelovigen). Na de meeting hebben we nog een tijd rondgehangen en met de jongeren gepraat. Was echt een toffe avond.
De volgende dag zijn we met een grotere groep naar een Methodistengemeente geweest. Ze hadden verteld dat het een grote kerk is. Wat bleek was dat het gebouw wel groot was, maar er zo'n 30 mensen waren. Volledig verspreid door de hele zaal. We besloten dat dat een uitdaging was, en hebben het drama, wat getuigenissen en wat worship gedaan. Ik was de hele ochtend al niet zo lekker, en was blij dat ik alleen met de worship hoefde mee te zingen. Thuisgekomen besloot ik dat het beter was om niet mee te gaan lunchen, en na een tijdje te hebben geslapen en wat water te hebben gedronken besloot mijn maag dat het genoeg was en heb ik flink overgegeven. Ik was nog steeds nogal misselijk en heel moe, en heb toen de rest van de zondag en bijna de hele maandag geslapen. Tegen maandagavond voelde ik me weer een stuk beter, en kon ik weer normaal eten. James had hetzelfde als ik, en we vermoeden dat de kip broodjes die we na de jeugdavond hebben gegeten er waarschijnlijk een heleboel mee te maken hadden.
Dinsdag was ik weer beter en zijn we met een groepje wezen evangeliseren in het Victoria Memorial park. We splitsen op in een groepje van 3 en van 4. Met Jane en Jordan ben ik eerst het museum ingeweest. Daar waren een hoop schilderijen en wat beelden over hoe de Britten in India terecht kwamen. We hebben daar vooral rondgekeken en gebeden. Tegen het eind heb ik een tijd met een vrouw gepraat die de wacht hield in een schilderijen hal. Ze was een van de vele hindu's die geloven dat Jezus een van de vele goden is, dus het wel cool is om ook in Jezus te geloven. Ze was het niet echt met me eens denk ik, maar luisterde wel toen ik haar vertelde waarom Jezus anders is dan haar goden, en dan Hij de enige God is.
Na dit gesprek gingen we weer naar buiten en zijn we wezen lunchen in een soort van Indiase mac. Na de lunch gingen we op een groot open veld zitten om te bidden wat we nu konden doen. We besloten wat te gaan worshippen. Ik speelde wat liedjes op de gitaar, en al heel snel stonden er zo'n 20 mensen om ons heen. Zes jongens van een jaar of 16 in schooluniform kwamen bij ons zitten terwijl we One Way zongen. Ze bleken moslims te zijn, maar gaan naar een katholieke school. We leerden ze het refrein en al gauw zongen de moslimjongens heel hard: One Way…Jesus! Na dat te hebben gezongen legde Jane aan ze uit waarom we tot Jezus zingen, en waarom Hij de enige weg is. Daarna legde Jordan ze uit waarom Jezus stierf voor onze zonden. Ze leken het allemaal te snappen. Na een tijdje met ze te hebben gepraat vroeg Jordan of ze ook vergeving wilden. Een jongen, Samir wilde heel graag een op een met Jordan praten, en heeft toen zijn leven aan de Heer gegeven! Later kwamen de andere jongens erbij staan en ook zij hebben dat gebeden. Het was zooo'n toffe middag, echt heel goed. Gister hadden we onze verhuisdag van het DTS gebouw naar het gastenhuis vlak bij de base. We slapen nu in 5 slaapkamers, wat een hele verbetering is. Ook hebben we een tv in onze kamer en hebben we midden in India Oprah zitten kijken. Dat was lachen. 'Smiddags hebben we een gebedswandeling door een sloppenwijk bij ons in de buurt gemaakt en daarna nog wat evangelisatie gedaan bij Big Bazar . Jordan en Will hadden een afspraak met een jongen voor een tweede gesprek over het geloof, en ook hij heeft gister Jezus aangenomen. Was heel bemoedigend voor het hele team.
Dat was t weer. Volgende update waarschijnlijk vanuit Nepal, komende woensdag vertrekken we daarheen.
Liefs, Joanne
Daar ben ik weer. Veel gebeurd deze week. Ik heb niet al te veel tijd, dus hier weer even de hoogtepunten van weer een weekje Calcutta.
Zaterdagavond zijn we met 7 mensen van het team naar een studentmeeting van Campus Crusaders for Christ. Een organistatie die de scholen en universiteiten ingaan om het evangelie te vertellen.Elke zaterdag hebben ze jeugdavonden waar ook veel hindu en moslimjongeren heengaan.Er waren zo'n 25 jongeren voor wie we een programaatje hebben gedaan. Wij, en het worshipteam van de CCC, hebben wat worship gedaan (echt leuk om met je Indiaase leeftijdsgenoten One Way en King en Majesty te kunnen zingen), en Liz, Will en ik hebben een getuigenis gedaan. Tijdens Will zijn praatje viel het licht uit, wat hier trouwens bijna elke dag wel een keer gebeurd, dus na wat kaarsjes te hebben aangestoken zijn we vrolijk verder gegaan. Ik heb wat verteld over 1 Tim 4: 12 (laat niemand op je neerkijken om je jeugdige leeftijd, maar wees een voorbeeld voor alle gelovigen). Na de meeting hebben we nog een tijd rondgehangen en met de jongeren gepraat. Was echt een toffe avond.
De volgende dag zijn we met een grotere groep naar een Methodistengemeente geweest. Ze hadden verteld dat het een grote kerk is. Wat bleek was dat het gebouw wel groot was, maar er zo'n 30 mensen waren. Volledig verspreid door de hele zaal. We besloten dat dat een uitdaging was, en hebben het drama, wat getuigenissen en wat worship gedaan. Ik was de hele ochtend al niet zo lekker, en was blij dat ik alleen met de worship hoefde mee te zingen. Thuisgekomen besloot ik dat het beter was om niet mee te gaan lunchen, en na een tijdje te hebben geslapen en wat water te hebben gedronken besloot mijn maag dat het genoeg was en heb ik flink overgegeven. Ik was nog steeds nogal misselijk en heel moe, en heb toen de rest van de zondag en bijna de hele maandag geslapen. Tegen maandagavond voelde ik me weer een stuk beter, en kon ik weer normaal eten. James had hetzelfde als ik, en we vermoeden dat de kip broodjes die we na de jeugdavond hebben gegeten er waarschijnlijk een heleboel mee te maken hadden.
Dinsdag was ik weer beter en zijn we met een groepje wezen evangeliseren in het Victoria Memorial park. We splitsen op in een groepje van 3 en van 4. Met Jane en Jordan ben ik eerst het museum ingeweest. Daar waren een hoop schilderijen en wat beelden over hoe de Britten in India terecht kwamen. We hebben daar vooral rondgekeken en gebeden. Tegen het eind heb ik een tijd met een vrouw gepraat die de wacht hield in een schilderijen hal. Ze was een van de vele hindu's die geloven dat Jezus een van de vele goden is, dus het wel cool is om ook in Jezus te geloven. Ze was het niet echt met me eens denk ik, maar luisterde wel toen ik haar vertelde waarom Jezus anders is dan haar goden, en dan Hij de enige God is.
Na dit gesprek gingen we weer naar buiten en zijn we wezen lunchen in een soort van Indiase mac. Na de lunch gingen we op een groot open veld zitten om te bidden wat we nu konden doen. We besloten wat te gaan worshippen. Ik speelde wat liedjes op de gitaar, en al heel snel stonden er zo'n 20 mensen om ons heen. Zes jongens van een jaar of 16 in schooluniform kwamen bij ons zitten terwijl we One Way zongen. Ze bleken moslims te zijn, maar gaan naar een katholieke school. We leerden ze het refrein en al gauw zongen de moslimjongens heel hard: One Way…Jesus! Na dat te hebben gezongen legde Jane aan ze uit waarom we tot Jezus zingen, en waarom Hij de enige weg is. Daarna legde Jordan ze uit waarom Jezus stierf voor onze zonden. Ze leken het allemaal te snappen. Na een tijdje met ze te hebben gepraat vroeg Jordan of ze ook vergeving wilden. Een jongen, Samir wilde heel graag een op een met Jordan praten, en heeft toen zijn leven aan de Heer gegeven! Later kwamen de andere jongens erbij staan en ook zij hebben dat gebeden. Het was zooo'n toffe middag, echt heel goed. Gister hadden we onze verhuisdag van het DTS gebouw naar het gastenhuis vlak bij de base. We slapen nu in 5 slaapkamers, wat een hele verbetering is. Ook hebben we een tv in onze kamer en hebben we midden in India Oprah zitten kijken. Dat was lachen. 'Smiddags hebben we een gebedswandeling door een sloppenwijk bij ons in de buurt gemaakt en daarna nog wat evangelisatie gedaan bij Big Bazar . Jordan en Will hadden een afspraak met een jongen voor een tweede gesprek over het geloof, en ook hij heeft gister Jezus aangenomen. Was heel bemoedigend voor het hele team.
Dat was t weer. Volgende update waarschijnlijk vanuit Nepal, komende woensdag vertrekken we daarheen.
Liefs, Joanne
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home